1 week geleden
1 week geleden
ontvingen wij het bericht dat de scholen in elk geval de komende drie weken dicht zijn…
Vorige week zondag kwam het bericht dat de scholen in elk geval tot 6 april dicht zijn. Een bizar en onwerkelijk bericht met de nodige gevolgen. Zowel positieve als negatieve. Ik zie ze, ik voel ze en ik ervaar ze. Waar de corona-crisis vraagt om afstand zie ik dat mensen massaal de handen ineen slaan. Er ontstaan prachtige initiatieven en ook ik merk binnen mijn werk dat er veel niet meer kan maar ook nog heel veel wel. Mijn werkdagen zijn aangepast naar de maandag en de dinsdag en ik ben met meer regelmaat online. Oudergesprekken kunnen zo nodig via de computer en er zijn tal van mogelijkheden om in contact te blijven met de kinderen. Er kan écht nog heel veel en er valt des te meer te leren.
Ik ben geroerd door wat ik allemaal zie en hoor en om mij heen voel ontstaan. De scholen die waanzinnig hun best doen om de kinderen van lesstof te voorzien. Het verdriet bij kinderen en leraren omdat ze het lijflijke contact missen. De gezondheidszorg die zich binnen no-time reorganiseert.
Ik merk dat we massaal op zoek zijn naar nieuw ritme en evenwicht. We zitten dicht op elkaar en dat zorgt vaak (hoe kan het ook anders) voor irritaties. Druk voor ouders die vanuit huis hun werk doen en er tegelijkertijd voor zorgen dat de kinderen hun huiswerk maken. Wat doe je met je boze kind? Het gezeur om snoepjes en tv. Broers en zussen die elkaar continue in de haren vliegen.. En hoe zorg je ervoor dat jij je werk kunt blijven doen? En waar ga je heen als t je even teveel wordt.
Voor mij betekent deze ommezwaai dat ik een strakke planning heb gemaakt. Mijn tijd is extra schaars en om ervoor te zorgen dat mijn energie positief blijft stromen is het noodzaak alles extra goed in te delen. De tijd die ik kán werken zet ik een tandje bij zodat ik het voor de rest van de dag van me af kan zetten. Ik heb vaste momenten voor de verschillende werkzaamheden en ben genoodzaakt te kiezen voor wat écht belangrijk is.
En daarnaast vinden we hier in huis creatieve oplossingen die voor waardevolle momenten zorgen. Sommen maken kan ook met het beleg en de boterhammen. Van helpen met koken kun je ook heel veel leren. En ík leer nog meer loslaten en geef verantwoordelijkheden uit handen. Mijn kleine erwt speelt op straat zonder dat ik steeds met mijn kop uit de deur hang. Het belang van regels en wetten wordt opnieuw ter discussie gesteld en we geven duidelijker aan waar onze grenzen liggen.
En zo leren we samen surfen op deze corona golf. Surf je mee?
